روتر

مسیریاب یا روتر Router))، دستگاهی است که دو یا چند شبکه یا زیرشبکه را به هم متصل می کند. بطور خلاصه، عملکرد اصلی روتر را می توان به مدیریت ترافیک بین این شبکه ها با ارسال بسته های داده به آدرس های IP مورد نظرشان و اجازه دادن به چندین دستگاه برای استفاده از یک اتصال اینترنتی مشابه نام برد. روتر، یک آدرس آی‌پی (IP) به هر کدام از دستگاه های داخل شبکه می دهد تا در هنگام دریافت و ارسال داده‌، آدرس مقصد یا مبدا خود را بدانند. با این کار، روتر مطمئن خواهد بود که بسته های ارسالی یا دریافتی، همیشه به مقصد صحیح خود خواهند رسید. در واقع با این کار، اطلاعات در مسیر شبکه گم نمی شوند یا اصطلاحاً Route یا روتینگ صورت می پذیرد.

انواع روترها را می توان به دو گروه عمده سخت‌افزاری و نرم‌افزاری تقسيم نمود؛ روترهای سخت‌افزاری، نرم‌افزارهای خاص توليد شده توسط توليد‌کنندگان را اجراء می‌نمايند و دارای سخت افزارهایی از جمله پورت LAN و پورت WAN می باشند. روترهای نرم‌افزاری، دارای عملکردی مشابه با روترهای سخت‌افزاری بوده و مسئوليت اصلی آنان نيز، ارسال داده از يک شبکه به شبکه ديگر است و این نوع روتر می‌تواند يک سرويس‌دهنده NT، يک سرويس‌دهنده نت ور و يا يک سرويس‌دهنده لينوکس باشد. تمامی سيستم‌عامل‌های شبکه‌ای مطرح، دارای قابليت‌های روتينگ از قبل تعبيه شده می‌باشند.